26 Temmuz 2010 Pazartesi

Çocuk

Bir market alışverişi..
Yorgun argın, kendi kendime söylenirken..
Saat 20:50
Aldıklarımı kasadan hızla geçirirken yan kasadan bir bayanın  7-8 yaşlarındaki kız çocuğuna seslenişi 'baban bunlardan ister mi? Almak istediğin başka bir şey var mı?'
Çocuk tepkisiz..
Ne alaka dedim birden kendi kendime.. Garip geldi.. Nasıl bir çocuk bu? Arkamı döndüm, çocukla göz göze geldim, gülümsedim.. Kadının yanında duruyor öylece..Çocuk tepkisiz, kapkara gözlerinde donuk bir bakış.. Garip.. Çocuk dediğin neden gülümsemez ki?
Bir yandan onların kasasından geçenlerin, bir yandan bizim kasadan geçenlerin bip sesi.. ardarda..
Elimde poşetler, kasiyere ' iyi akşamlar & iyi kandiller' diyip kapıya yöneldiğimde,  çocukla tekrar göz göze geldim kapıda, yanında bu sefer bir adam, çocuk elindeki market poşetini adama uzattı, elini tuttu...
Adamsa teşekkür etti kasada ödemeyi yapan bayana..
Öylece , elele, yürüyüp gittiler.. Kadın bir tarafa, çocuk ve adamsa diğer tarafa..
Bense kalakaldım..
Bir kandil akşamı..
Karşındakini hiç kırmadan, kimseye farkettirmeden yapılan bir yardım..
Saat 20:50..
Ben hayran kaldım..

3 yorum:

  1. İlk anlayamadım da şimdi anladım. .)
    Ne verdi ki bayan,çocuğa?

    YanıtlaSil
  2. İçerdeki tüm alışveriş meğer çocuk ve babası içinmiş..
    Sen söyleyince farkettim, biraz anlaşılmaz yazmışım :)

    YanıtlaSil
  3. Anladım şimdi.
    Helal olsun o insanlara o vakit.

    YanıtlaSil

Yine...

Yine yazamayalı cok olmus, kelimelerimi icimde saklamaya başladıgımdan beri, blog bombos... Hayat devam ediyor. Bunca zamandan sonra; öz...