Once senin sonra benim dogum gunum, yenilenirdik her Eylul...
Hep guzel dileklerle...
Bu yil sensiz geldi Eylul, sensiz gecti 17si.
Tum gun huysuz, gozler dolu dolu...
Dokunmadan da akti yaslar.
Mezarina yediverenler diktik. Dogum gunu hediyen gullerin, bugun pastani ufle isterdim...
Hissediyor musun bilmiyorum, Nisandan bu yana, hayat sensiz zor. Eylul ise hepsinden zor...
Gecen yil pastamizi birlikte ufledigimizdeki dilegim, 'daha nice mutlu yil, birlikte!' idi.
Simdi yoksun, cok sey eksik...
Hala alisamiyor, inanamiyorum.
Olum hep zamansiz, hep ani, tabi ki.
Ama seninki bir baska sanki...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder