Kac zamandır düsünüyorum, iyi ki bu jenerasyonun cocugu degilim.
Dijitallesen dunyada annemin benim görüntülerimi snapchat e story e instagrama koymasını, facebookta benim adıma konusmasını hic istemezdim.
Bir de düşün mesela, kendini ifade etmeye basladıgında veya sosyal medyayı kullanmaya basladıgında, kalabalık bir geçmişin var, senin adına hashtagler, etiketler...
Aile fotografı paylasanlara, birlikte anılarını, hatıralarını saklayanlara sözüm yok.
Ama gel gör ki ben bir bebegin 8 yasına gelisini oldugu gibi sosyal medyadan gün gün takip ediyor, görebiliyorsam yazık!
Neden cocugunuz adına konusmak, onun adından mesaj paylasmak istiyorsunuz bu kadar cok?
Ve neden cocugun özeline, büyümesine gelisimine hikayeler yaratmak bu kadar önemli?
Her tatilde yediğiniz ictiginizden tutun da, cocugun uyuması dahil herseyi paylasmak neden?
Merak ediyorum.
Meraklı.Mavi.Yesil.Kedi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Yine...
Yine yazamayalı cok olmus, kelimelerimi icimde saklamaya başladıgımdan beri, blog bombos... Hayat devam ediyor. Bunca zamandan sonra; öz...
-
Cok severdim Eylul ayini... Once senin sonra benim dogum gunum, yenilenirdik her Eylul... Hep guzel dileklerle... Bu yil sensiz geldi Eylul,...
-
Yakın zamanda değişecek yer gök , korkular yok, huzur daim olacak.. Çok yakında.. Biliyorum, hissediyorum.. Geri kalanındaysa; günün koşt...
-
Soylerlerdi hep, ya da okurdum kitaplarda... Baban gidince kolun kanadin gider, siginacak dagin gider... Bence eksik soylemisler. Bab...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder