Kac zamandır düsünüyorum, iyi ki bu jenerasyonun cocugu degilim.
Dijitallesen dunyada annemin benim görüntülerimi snapchat e story e instagrama koymasını, facebookta benim adıma konusmasını hic istemezdim.
Bir de düşün mesela, kendini ifade etmeye basladıgında veya sosyal medyayı kullanmaya basladıgında, kalabalık bir geçmişin var, senin adına hashtagler, etiketler...
Aile fotografı paylasanlara, birlikte anılarını, hatıralarını saklayanlara sözüm yok.
Ama gel gör ki ben bir bebegin 8 yasına gelisini oldugu gibi sosyal medyadan gün gün takip ediyor, görebiliyorsam yazık!
Neden cocugunuz adına konusmak, onun adından mesaj paylasmak istiyorsunuz bu kadar cok?
Ve neden cocugun özeline, büyümesine gelisimine hikayeler yaratmak bu kadar önemli?
Her tatilde yediğiniz ictiginizden tutun da, cocugun uyuması dahil herseyi paylasmak neden?
Merak ediyorum.
Meraklı.Mavi.Yesil.Kedi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Yine...
Yine yazamayalı cok olmus, kelimelerimi icimde saklamaya başladıgımdan beri, blog bombos... Hayat devam ediyor. Bunca zamandan sonra; öz...
-
Benim haftasonundan anladığım; Her dakikanın kıymetini bilmek, keyifle geçirmek.. En sevdiğin , hep dinlediğin albümde saklı şarkıyı bul...
-
Birkaç kendini bilmez yüzünden huzurun bozulmasına, başkalarının cümleleri ile konuşulmasına, kendince yorumlar katılmasına, anlamamasına ra...
-
Üniversite yıllarımı, dertsiz tasasız günlerimi, vapur sefalarını, taksim kaçamaklarını, bilardo oynamayı, güneşin tüm gün tadını çıkarmayı ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder