Cok yogundu bu ara, bir sure daha boyle devam edecek.. Ve bir sure daha iyi kotu, uzak yakin duygular dokulemeyecek satirlara.. Oysa donup donup okudugum yazilarim olsun istemistim bu yil da blogumda..
Ama simdi yazacaklarim baska.. Bunlari yazmaya, anlatmaya her zaman her yerde vakit ayirabilirim nasilsa..
Karanlikta bir umut yazdim basliga.. Gunun kosturmacasinda kendim dahil herseyi bosverip, iki satir mail, bir telefonla umut doluyorum hayata..
Uzaklarda bir yerde 30 a yakin gencecik, umut dolu, piril piril gulumseme buldum.. Onlar benim hazinem..
Cok yakin bir zamanda onlar mutlu oldugunda, onlarla birlikte bir suru gulen yuz olacak biliyorum..
Okumak icin hevesli, hayata dair toy ve cesur, hayalleriyle beslenen gencecik ogrenciler onlar..
Cok uzaklar, ama olsun, bir yandan da su an cok yakinlar..
Heyecanla organize ediyorum suprizlerini..
Iyiligi hakeden, iyilik yapan iyi insanlara..
Ve biliyorum, bir gun mutlaka yolum kesisecek onlarla..
Bir cocuk gulerse, dunya guler nasilsa..
Umut dolu bir gune daha, Merhaba :)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Yine...
Yine yazamayalı cok olmus, kelimelerimi icimde saklamaya başladıgımdan beri, blog bombos... Hayat devam ediyor. Bunca zamandan sonra; öz...
-
Üniversite yıllarımı, dertsiz tasasız günlerimi, vapur sefalarını, taksim kaçamaklarını, bilardo oynamayı, güneşin tüm gün tadını çıkarmayı ...
-
Esyalara yukledigim anlam ve anilari silmeyi ogrendim son gunlerde.. O kadar iyi geldi ki.. Esyalara bagli anilari sildiginde ozgur oluy...
-
Ne çok boş konuşan insan var, bilmeden yorum yapan.. Aynı soruyu 4 kere soran.. Kendi kendine konuşan, dinlenmediğinin farkında olmayan.. La...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder