İşte bütün mesele bu ;
yol ayrımında, seçimlerimizde yatar başlangıçlar..
Iyi ve kötü arasında..
Bazen savaşasım var, bazen olduğu gibi bırakıp affedesim..
Oysa olduğum yerde kalıp, düşünesim var..
Yine yazamayalı cok olmus, kelimelerimi icimde saklamaya başladıgımdan beri, blog bombos... Hayat devam ediyor. Bunca zamandan sonra; öz...
İyi ve kötü arasında bıçak keskinliğinde bir ayrım yok ne yazık ki. Sadece siyah ve beyazın hakimiyetinde değil hayat. Dediğin gibi başlangıçlar seçimlerde başlar, omuzlara yüklenen sorumluluklarla son bulur (: Affetme işine gelince, her zaman derim ki birini affetmek için önce insanın kendisini kendi içinde, yüreğinde affetmesi gerekir. Sevgilerimle... Çok fazla da düşünme
YanıtlaSilSatırlarınızı okurken bir yandan düşündüm, kabul ediyorum, her iyinin içinde bir kötülük ve her kötünün içinde bir iyilik var.. Yin Yang.. Keskin çizgilerle ayrılmıyor.. Ama benden başlayan yol ayrımında hep iyilik olsun derken, kötülüğe verecek cevap bulunmuyor.. O yüzden olduğum yerde kalıp, düşünesim var..
YanıtlaSilAffetmeyi , yürekten affetmeyi öğrenmek lazım, hayat her gün bir ders daha sunuyor ..
Sevgilerimle :)