Söz vermiştim, tatil dönüşü artık kurduğum cümlelerde hayatımdan kesitleri paylaşmaya..
Tatile gitmeden şartların ve planların değişmesine adapte olmaya çalışırken , tatile gidiyor olmanın heyecanını yola saklamıştım, son dakika bir problem çıkarsa üzülmemek için.. Valizimi bile son gece hazırladım.
Korktuğum olmadı, problem çıkmadı, keyifli tatilimiz havaalanında buluşmamızla başladı.
Kendimi şanslı hissettiğim, iyi ki varlar dediğim dostlarla yola koyulduk, ne uykusuzluğum, ne stresim ne de korkularım kaldı.. Onlarla her yer güzel olurdu, her tatil keyifli geçerdi biliyordum.
Keyifle, kahkahalarla geçen dört güzel günün ardından, uçağa binerken içim kıpır kıpır hadi eve dönelim heyecanım vardı.. Özlemiştim.. Tatili anlatıp güzel günleri paylaşmanın sabırsızlığı içindeydim..
Döndüğümde beni karşılayacaklardan habersiz..
Hastanede geçen 5 günden bahsetmemeye kararlıyım, anlatıp tekrar yaşamak, tekrar korkularımla yüzleşmek istemiyorum, çok şükür geçti, atlattık diyorum.. Canımdan çok sevdiğim, kıymetlim , herşeyim, annem düzeldi..
Dostların desteği, zor günde yanımda olanlara teşekkürümü ifade etmek için kelimelerim yetersiz kalıyor.. Sağol kelimesinin anlamını hiç bu kadar derinden hissetmemiştim, hepsi sağolsun.. Duaları, içtenlikleri, ilgileri, ziyaretleri, telefonları ile moral bulduk..
Çok şükür geçti..
Geri dönmek istediğim zamanlar olduğu gibi, hayatımdan silmek istediğim zamanlar var.. Tatilim hep geri dönmek isteyeceğim zamanlar arasında, hastane ise silinsin dediklerimden.. Ne traji-komik ki ikisi de aynı haftaya denk geldi.. İnsan bir an çok mutlu, bir an tarifsiz bir korkuya bürünebiliyor..
Tatil fotoğraflarına bakarken üstünden aylar geçmiş gibi hissettim, oysa döneli bir hafta bile olmadı.. Hayat ne garip..
Şu an tek isteğim bu haftanın bitmesi.. Sanki pazartesi olunca herşey sıfırdan, yeniden başlayacak gibi.. Üzerinden vakit geçince hiç yaşanmamış gibi olabilse keşke..
Hayat iyisiyle kötüsüyle yaşamaya değer, bir de böyle korkutmasa eminim daha da güzel olacak..
Not: Oyuncakevin güzel sahibesi, kelimelerin büyülü prensesi, umarım yazdıklarım sana söz verdiğim gibi olmuştur..
Güzel bir hafta sonu dilerim,bir de kendi adıma çabucak geçip bitmesini.. Hayatımda zamanın hızla akıp gitmesini, hiç bu kadar istememiştim.
Tatlı, güzel şey!
YanıtlaSilİlk önce notuna cevap vereceğim; evet, olmuş işte..ama sen bana bakma yine de, kendini nasıl daha iyi hissedeceksen, içinden nasıl geliyorsa öyle yaz..burası sana ait bembeyaz bir sayfa ve senin seçtiğin gibi olmalı..ben her koşulda, burda seninleyim...derinlikli, üstünde düşünerek, kafa yorarak yazdığın yazılarında da, hayatından kesitlere yer verdiğin pasajlarda da...
Korkuların ise...korku hayatta bizi yolumuzdan en alıkoyan şey, bizi yavaşlatan, paralize eden..her çeşidinden arınmanın bir yolunu bulmak lazım...
Bu yaşadığın korku ise...aynısından annemin kendi annesini yani anneannemi kaybettiği dönemde ben çok yoğun bir şekilde yaşamaya başladım..anne kaybı korkusu...deliriyordum anneme bir şey olacak diye..sonra bu korkuyu bir gün annemin bana söylediği bir cümleyle aştım; "düşünme " dedi bir gün bana, "nasıl olacağını düşünme, yaşamak düşünmekten daha kolay" Bunu bir çok korkuya uyarlayabiliriz;bir şeyi yaşamak, onun nasıl olacağını, nasıl olup biteceğini, buna nasıl dayanacağımızı düşünüp eziyet çekmekten çok daha kolay bir şey...
Anneni koru, kolla, iyi olması için elinden geleni yap ve gerisini hayata bırak...o şükürler olsun ki iyi şimdi...buna odaklan...
Hep yanındayız...öpücükler...
Canım,
YanıtlaSilteşekkür ederim.. İyi varlar listesinde o kadar önemlisin ki.. O kadar özel bir yere sahipsin ki..
Tatil öncesi söylediklerine hak verdiğim için artık hayattan kesitlere yer vermek aklıma yatmıştı, keşke başlangıcı böyle olmasaydı..
Ama bir yandan da başlangıcı belki de en içimi dökmem gereken zamana denk geldi..
Annenin dediğine hak vermemek mümkün değil, fakat olayların tam ortasında olup bu şekilde düşünebilmek ne yazık ki mümkün olamıyor..
İnsan şükrettiklerini değiştiriyor bir an, baktığı yerden gördüğü hayat değişiyor..
Nefes almasına şükrettiğim, iyileşmesi için dua ettiğim kadar, bu yeni hayat dersinde öğrendiklerimle bundan sonra değmeyecek hiçbir şeye üzülmemeye karar verdim, kendime söz verdim..
Hayat korkularla yaşayamayacak kadar kısa, bunu öğrendim..
Ama korkutacak kadar acımasız bir yandan da..
İkisi arasında gidip geldim..
Şimdiye bakınca, çok şükür iyi, çok şükür geçti diyorum..
Ve bir de tabiki iyi ki varsınız diyorum tüm kalbimle,
Öpüyorum,
Sevgilerimle