Boşvermişlik rüzgarları

Bir adım atarsın yarınlara, uzun ve sessiz bir yolculuk olur, uzaklaşırsın gündelik hayatın oyaladığı yanıltan durumlardan.. Düşünür taşınır, bir adım atarsın kendine, olan biten arasında önemlileri seçer, uzun uzadıya plan yapar, toparlarsın.. Keyifle geçecek bir haftasonu planlar, güzel yarınlar düşünür, yapılacakları, gezilecekleri sıralarsın..

Gündelik hayatın içinde bir gün, bir zaman, aniden esiverir, risk alırsın..

Gün gelir, adım atarsın bir bilinmeyene, kendini başka bir gözle görür, yeniden tanışırsın, yeniden tanır, anlam ararsın...
Ve bir gün, aniden; anlarsın..
Havaymış, tatilmiş,niye bitmiş, işmiş, o ne demiş, bu niye böyle olmuşmuş.. Ne önemi var dersin..
Boşvermişlik rüzgarları esiyor etrafımda bu aralar,
Hep aynı soru ' Ne önemi var?' koskoca bir hiç aslında..
Hiç önemi olmayan şeylerle günleri dolduruyorlar, ne hakları var..
Küçük şeyler birikiyor, kırmaya yetiyor bir anda, ne gereği var..
Boşvermişlik rüzgarları esiyor etrafımda bu aralar..
Konuşmak bile anlamsız geliyor.. Bazen hiçbir şeye değmiyor, insan sadece boşveriyor..